Aby radzić sobie z tego typu problemami, małżeństwa powinny najpierw zrozumieć swoje sprzeczne temperamenty, a potem pracować razem, zmierzając od skrajności w kierunku złotego środka. Bez względu na płeć towarzyscy sangwi- nicy muszą nauczyć się jakoś poukładać swoje życie, a perfekcyjni melancholicy powinni sobie uświadomić, jakie to jest trudne dla ich współmałżonków. Perfekcyjni melancholicy muszą obniżyć swoje wymagania i nie popadać w depresję, gdy odkryją, że osoba, którą poślubili, nie jest doskonała.
Energiczny choleryk musi pozwolić spokojnemu flegmatyko- wi na samodzielne podejmowanie decyzji i ponoszenie za nie odpowiedzialności, a spokojny flegmatyk powinien jak najlepiej się spisywać, tak by energiczny choleryk nie przejął ponownie cugli. Spokojny flegmatyk niech się zmusi do zaplanowania interesujących zajęć, a energiczny choleryk ma znaleźć czas, żeby z radością w nich uczestniczyć. To wszystko wymaga wysiłku, ale alternatywą jest małżeństwo, w którym każde z dwojga żyje na swój sposób – do momentu, gdy któreś nie zdecyduje się odejść. Jest nadzieja! Fred i ja włożyliśmy nadludzki wysiłek w to, żeby nasze małżeństwo zmieniło się. Ja musiałam nauczyć się porządku, a on relaksu, ale obojgu nam zależało na tym, i udało się.
