Tym z was, którzy mieś; z perfekcyjnym melancholikiem łatwo wpadającym w depi proponuję przeczytanie mojej książki Blow Away the Black uds. Jest to popularny poradnik przedstawiający objawy depi i sposoby ich przezwyciężenia. Szczególnie pomocny może rozdział o tym, jak żyć z osobą w stanie depresji. Oto kilka podstawowych rad: Obserwuj, czy nie wystąpiły objawy depresji, takiej; Brak zainteresowania codziennymi sprawami Pesymizm i poczucie beznadziejności Unikanie innych Przejadanie się lub niedojadanie Bezsenność lub ucieczka w sen Rozmowy o samobójstwie Pamiętaj, że taki człowiek potrzebuje pomocy. Jeśli twoje zainteresowanie i rady nie są akceptowane, spróbuj namówić go do rozmowy na temat jego uczuć z kimś, kogo darzy szacunkiem. Nie próbuj go rozweselać. Zanim zrozumiałam, czym jest depresja, częstowałam Freda radosnym: „Skończ z tym i bądź radosny jak ja”. Wkrótce zauważyłam, że moja wesołość jedynie pogrąża go jeszcze bardziej w smutku. Musimy zejść w dół razem z nimi, powiedzieć, że rozumiemy, jak się czują (nie obwiniając ich za ten stan), a następnie razem piąć się w górę krok po kroku. Zachęć ich do wyrażania uczuć. Towarzyscy sangwinicy i energiczni cholerycy traktują depresję jak coś, co można wyłączyć jednym pstryknięciem palca. Mają jedną radę: „Śmiej się i machnij na to ręką”. Jeśli ktoś nie reaguje natychmiast, odwracają się zostawiając go z jego problemami. Człowiek ogarnięty depresją potrzebuje czasu, żeby wylać z siebie uczucia, zbadać wspólnie z kimś przyczynę swego stanu i przeanalizować możliwe rozwiązania.
