Mówiąc o dramie mamy na myśli rodzaj symbolicznego zachowania, będącego reprezentacją elementów realnej rzeczywistości, które podejmowane jest w sposób świadomy w celu ich doświadczan ia poznania. Doświadczenie takie może istnieć jedynie przy zgodzie jednostki na zastąpienie elementów realnej rzeczywistości określonym symbolem. Tak rozumiana drama jest sposobem docierania do różnych elementów rzeczywistości (społecznej i wewnętrznej), często niedostępnych dla obserwatora i możliwych do zgłębienia jedynie w akcie uczestnictwa i bezpośredniego zaangażowania. Służy poznawaniu świata i możliwości, jakimi człowiek dysponuje w kontakcie z nimi. Skoncentrowana jest na wzajemnym związku człowieka z jego otoczeniem, sposobem w jaki postrzega świat otaczający oraz jak radzi sobie z problemami w nim tkwiącymi. Całość działań odbywa się w obrębie przestrzeni scenicznej. Słowami kluczowymi dla dramy są: konflikt dramatyczny – najczęściej jest to naszkicowany problem, istotne zdarzenie niosące ze sobą duży ładunek emocjonalny, np. informacja o dokonaniu gwałtu; rola – zarysowana ogólnie przez moderatora dramy i konstruowana „na gorąco” przez uczestnika zajęć, refleksja nad rolą.
