W powyższych założeniach zwraca uwagę poznawczy wymiar oddziaływań

Zapoznanie z możliwymi różnorodnymi konsekwencjami utraty pracy w pewnym stopniu eliminuje z sytuacji zwolnienia element zaskoczenia i zagrożenia. Sytuacja utraty pracy zostaje zdefiniowana w kategoriach sytuacji problemowej, w której możliwe jest wykorzystanie różnych strategii know-how. Jednocześnie zmniejsza się prawdopodobieństwo traktowania utraty pracy w kategoriach osobistej porażki czy wręcz katastrofy życiowej. Ważnym wyzwaniem dla szeroko rozumianej interwencji kryzysowej byłoby stworzenie rozwiązań prawnych obligujących pracodawców, związki zawodowe lub inne instytucje do zabezpieczenia określonych środków na tego typu programy. Tym samym realizowany byłby prewencyjno-prozdrowotny wymiar interwencji kryzysowej w kontekście określonej grupy społecznej w tym przypadku bezrobotnych. Jednocześnie w wymiarze globalnym można przewidywać ograniczenie podążania bezrobotnych w kierunku zjawisk z zakresu psychopatologii życia społecznego. Pomimo że dotychczasowe badania nie uprawniają do jednoznacznych rozstrzygnięć odnośnie związku, jak również kierunku zależności między bezrobociem, a nasileniem patologii społecznych, to w świadomości społecznej reprezentowanej w pewnym stopniu przez środki masowego przekazu często dochodzi do kojarzenia bezrobocia z różnymi formami patologii społecznych tj. alkoholizmem, przestępczością, zaangażowaniem w ekstremistyczne ugrupowania polityczne.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *