Ważnym aspektem interwencji kryzysowej jest szczególne podkreślenie wartości działań prewencyjnych i profilaktycznych na rzecz zdrowia nie tylko jednostek, ale również całych społeczności przy jednoczesnym zarezerwowaniu terapii dla chorych psychicznie (Sęk 199 lb). W tym rozumieniu model kompetencyjny może stanowić pewną formę profilaktyki zaburzeń zachowania będących konsekwencją pozostawania bez pracy. Prewencyjny wymiar interwencji kryzysowej znajduje szerokie zastosowanie w odniesieniu do problematyki bezrobocia. Zgodnie z cytowaną przez Sotwin (1997) koncepcją Doołey‘a, Catalano konsekwencją zmian ekonomicznych może być pojawienie się zaburzeń zachowania jednostki, związanych z możliwościami radzenia sobie i poziomem wsparcia. Powstanie zaburzeń zachowania jest wysoce prawdopodobne w przypadku osób wykazujących deficyty w zakresie radzenia sobie ze stresem. Według autorów możliwa jest interwencja zapobiegająca negatywnym skutkom zmian ekonomicznych. Podstawowe założenia programów dotyczą: ochrony samooceny zwalnianych pracowników, wykorzystywania dostępnych zasobów oraz radzenia sobie ze stresem. Ze względu na pełną niepokoju atmosferę panującą w firmie, w której planowane są zwolnienia korzystne jest rozpoczęcie realizacji programu w czasie poprzedzającym zwolnienia.
