Metoda wielopoziomowego zarządzania nie jest tak całkiem „psychologiczna”, jak sugeruje tytuł tego rozdziału. Poza działaniem psychologicznym, zwłaszcza w odniesieniu do młodszych pracowników, zarządzanie wielopoziomowe jest kopalnią złota – źródłem praktycznych pomysłów, ulepszeń proponowanych przez pracowników, którzy później sami będą je wykorzystywać. Zarządzanie wielopoziomowe ma również działanie motywacyjne i jest kanałem serdecznego, dwustronnego porozumiewania się, co zazwyczaj jest nieosiągalne we wrogiej atmosferze spotkań pracowników z pracodawcami. Proponowana zasada polega na czymś zupełnie przeciwnym. Dzięki niej grupuje się jak najwięcej urzędników i pracowników produkcyjnych w tak zwanych grupach doradczych (nie nazywajmy ich komisjami czy komitetami!). Te grupy doradcze służą radą zarządowi, lecz nie posiadają autorytetu. Mają jednak autorytet pracowniczy, uznanie i co najważniejsze środki porozumienia. Każda taka grupa powinna mieć odrębną nazwę, a nawet własny papier „firmowy” z wydrukowanymi nazwiskami członków. To nie jest wielki wydatek, a poniesione koszty mogą się okazać najlepszą inwestycją firmy!
