Utraciwszy dwóch synów j uszkodzeniem mózgu, zaczęliśmy z mężem poszukiwać odpowie dzi na dręczące nas pytania. Na zewnątrz wyglądaliśmy na ludzi którzy coś osiągają, ale wewnątrz byliśmy zranieni. Nurtowały na pytania o sens życia. Fred wypożyczał książki religijne i oboj< próbowaliśmy znaleźć odpowiednią denominację. W tym czasi nie zdawaliśmy jeszcze sobie sprawy z tego, że religia i denomi nacje nie zmieniają życia. Na szczęście w ciągu roku każde z na choć w innym czasie i innym miejscu – uznało panowanie Chry stusa, co stało się czynnikiem wewnętrznej przemiany. „Tym zaś którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzj wierzą w imię jego” (J 1:12). Potrzebowaliśmy mocy, uwierzyliśmy w Pana Jezusa; przyjęli śmy Go do naszych serc. W Liście do Rzymian 12:1-2 znaleźl| śmy następującą wskazówkę: …abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza‘i A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe”. Składajcie swoje ciała To znaczy całą swą istotę, czas, umy* duszę, temperament, mocne strony i słabości. Powiedzcie: „Ot jest, Panie; wszystko to jest Twoje. Zrób ze mną, co chcesz”.
